Gdy zieleń rdzawieje i pszczoły idą spać...

 

 

Sklepioną dłonią skupiasz cień

Nad zapatrzonym w górę wzrokiem,

Ale już wkrótce zgaśnie dzień

W niebie na pozór tak wysokim.

 

Z moczarów, z okolicznych łąk

O zmierzchu wczesny chłód przenika,

I szybko spada słońca krąg

W pobliskie mroki października.

 

Dnia jutrzejszego mądry sens

Wypełnia noc jak szept miłosny

I w twoich oczach, w cieniu rzęs

Czytam zapowiedź nowej wiosny.

{Jan Brzechwa, Październik}

Gdyby pszczoły na zimę zasnęły, niechybnie pierwszej mroźnej nocy zamarzłyby, nawet w bardzo dobrze zaizolowanym ulu.
Jak to możliwe, że owady nie zamarzają i przeżywają zimę w ulach, w których jedynym ociepleniem jest 4cm sieczki wsypanej pomiędzy deski zewnętrzne a wewnętrzne ula?
Jesienią, gdy temperatura powietrza spada, pszczoły przestają wylatywać z ula - zostają tam nieraz bardzo długo, do pierwszego wiosennego oblotu. Ten okres może trwać nawet 140 dni.
Późna jesień, cała zima, wczesna wiosna, to okres kiedy pszczoły nie próżnują, siedząc sobie w ciepłym ulu. Rzecz w tym, że ten ul trzeba jakoś ogrzać...
Pszczoły mają na to sposoby: tworzą kłąb zimowy, w którym ogrzewają się nawzajem,w środku kłębu temperatura wynosi wtedy około 15 stopni Celsjusza.  
Ale jak mieszkanki ula utrzymują taką temperaturę? Wykorzystują energię cieplną, która powstaje podczas delikatnego poruszania  skrzydełkami. Jest to zamiana energii zawartej w węglowodanach, które są głównym składnikiem zapasów zimowych.
Oczywiście w ulach dobrze ocieplonych pszczoły zjadają dużo mniej pokarmu.
Tak, jak w dobrze docieplonych budynkach zużywamy mniej opału.